Donos to określenie kojarzące się negatywnie. Faktem jednakże jest to, że ludzie piszą donosy – do fiskusa, ZUS-u, Państwowej Inspekcji Pracy itp. Kierują się przy tym różnymi pobudkami – nie da się ukryć, że w wielu przypadkach jest to zazdrość i chęć uprzykrzenia życia sąsiadowi, pracodawcy, eks-małżonkowi itd. Czy jednak zawsze pisanie donosów jest czymś, co należy traktować nagannie?

Sprawy poruszane w skargach pisanych do powyżej wymienionych instytucji są różne – nieraz rzeczywiście błahe, ale niejednokrotnie są one naprawdę poważne. Jeżeli ktoś dopuszcza się nagminnie naruszania prawa, celowo unika wywiązywania się z obowiązków jakie nakładają na niego przepisy etc., musi liczyć się z poniesieniem konsekwencji. Oczywiście ujdzie mu to na sucho, jeżeli stosowne organy mające uprawnienia kontrolne o niczym się nie dowiedzą. Przykładem może być tu sytuacja, kiedy pracodawca ma za nic postanowienia kodeksu pracy – nie płaci pracownikom na czas, zmusza ich do pracy w niekorzystnych warunkach, nie odprowadza składek na ZUS, umieszcza w umowach zakazane klauzule. Jeśli będzie przyzwolenie na taki stan rzeczy, to takie osoby będą się czuć bezkarnie. Podobnych przykładów można podać więcej. Przemilczanie takich sytuacji jest niczym innym jak godzeniem się na nie – a to niczego nie zmienia, tylko utrwala niewłaściwe postawy.

Na niniejszej stronie znaleźć można kompendium wiedzy na temat pisania donosów do instytucji takich jak fiskus, sanepid, Państwowa Inspekcja Pracy, a także opieka społeczna, policja oraz prokuratura. Poruszona jest tutaj również kwestia skarg na sąsiadów i pracodawców. Każdy, kto nosi się z zamiarem napisania donosu powinien wiedzieć, kiedy jest to uzasadnione, w jaki sposób się do tego zabrać oraz jakie warunki powinny zostać przy tej okazji spełnione. Wysyłając skargę do którejś z powyższych instytucji, autor powinien mieć świadomość tego, że: po pierwsze – nie zawsze takie pismo przyniesie pożądany rezultat, po drugie – w niektórych sytuacjach trzeba się liczyć z poniesieniem konsekwencji, np. wówczas, gdy niesłusznie i celowo oskarża się kogoś o popełnienie przestępstwa. W żadnym wypadku nie powinno się traktować donosu jako sposobu na załatwianie osobistych porachunków – dla urzędników najważniejsze są uwodnione w rzetelny sposób fakty i na nich właśnie należy się skupić.